SİBER ALAN, ULUSLARARASI İLİŞKİLER ÜZERİNE YAPILAN YAYINLAR VE DAHA ÇOK TEORİ İHTİYACI

Özet

Son zamanlarda yazılan hemen hemen tüm makalelerde, kitaplarda ve benzeri akademik çalışmalarda yoğun olarak siber alan kaynakları (internet, sosyal medya, haber kanalları) kullanılmaktadır. Diğer yandan, yeni üretilen akademik yayınların büyük çoğunluğu internet üzerinden yapıldığı gibi, mevcut basılı yayınlar da artan bir şekilde internet yayınına dönüşmektedir. İnsanların çoğunun kitapları, gazeteleri, dergileri internet veya benzeri elektronik kaynaklar üzerinden okuduğunu, bilgi ve yorumları bu kanallardan edindiğini söylemeye gerek bile yoktur. Bu gelişme tüm akademik disiplinler için yeni bir durumdur. Bu durum sadece eskisinden daha çok akademik yayınların yapılması için pek çok kolaylıklar ve riskler doğurmamakta, aynı zamanda disiplinlerin gelişmesine, kalitesine ve etkinliğine dönük olumsuz sonuçlar doğurmaktadır. Siber alan akademik disiplinlerde yayın yapmayı bir yandan kolaylaştırmış, hızlandırmış, daha çok şeffaflaştırmış/görünür hale getirmiş iken, diğer yandan denetim, etik ve en önemlisi de bilgi birikimi sorunları doğurmaktadır. Bu tebliğ, bu konulara uluslararası ilişkiler disiplini açısından bakarak, siber alan katkısıyla yapılan yayınlarda görülen dağınıklık, kopukluk ve en önemlisi de bilgi birikimi sorunlarına vurgu yaparak, uluslararası ilişkilerin analizi ve anlaşılması için niçin daha çok teoriye ihtiyaç duyulduğunu iddia etmektedir. Son zamanlarda okuduğum(uz) uluslararası ilişkiler yayınlarının, özellikle dergi makalelerinin en önemli sorunu şudur: Yayınlarda onlarca hatta yüzlerce siber alan kaynağı kullanılmakta, ilgili veya aynı konularda yapılan makaleler birbirinden kopuk ve referans göstermeden yazılmakta, dolayısıyla aynı şeyleri iddia edilmekte, ve en önemlisi de, konjonktürel, popülist ve modaya uygun oluşmaktadır. Örneğin, Türkiye’de yayınlanan birçok dergiye ve makalelerine toplu olarak bakıldığında, temel sorunlar 3 gruba ayrılabilir:

1)Usul, metot ve yazım sorunları,

2) Kullanılan referansların güvenirliği, ulaşılabilirliği, test edilebilirliği sorunları,

3) İçerik, veri ve teori eksiklikleri.

Ben bu sorunlar arasında en önemlisinin, teorinin yeterince kullanılmamış olmasından kaynaklanan olduğunu düşünüyor ve iddia ediyorum. Bunun da ancak uluslararası ilişkiler teorilerinin kullanımının ön şart olması ile aşılabileceğini iddia ediyorum. Burada teori nedir ve nasıl yapılır sorularına girmeden, teori kullanımının bu sorunları nasıl aşacağını birkaç noktada göstermeye çalışacağım.